Kitabım, kıdemli gazetecilerin sürekli değişen medya ortamına uyum sağlama stratejilerini incelemektedir. Medyadaki yapay zeka dahil kapsamlı teknolojik ilerlemeler, bu tezin temel fikrini şekillendirmiştir. Çalışma, deneyimli gazetecilerin geleneksel gazetecilikten modern dijital ortama geçiş süreçlerine yönelik yaklaşımlarını ve deneyimlerini keşfetmek için fenomenolojik bir yaklaşım kullanmaktadır.
Bu tezin teorik çerçevesini Neil Postman’ın medya ekolojisi teorisi oluşturmaktadır. Bu teori, medyadaki değişimlerin iletişimi, etkileşimi ve insan algısını büyük ölçüde etkilediğini öne sürmektedir. Araştırma, gazeteciliğin tarihsel bağlamını inceleyerek, basılı ve yayın medyasından dijital medyaya geçiş sürecini ele alarak başlamaktadır. Bu geçiş, gazeteciler için önemli fırsatlar ve zorluklar ortaya çıkarmıştır.
Ardından, literatür taraması dijital medyanın gazetecilik pratiği üzerindeki etkisini, yurttaş gazeteciliğinin yükselişini, gazetecilerin değişen rolünü ve enformasyonun çoğalmasıyla ortaya çıkan zorlukları kapsamaktadır.
Araştırmada niteliksel mülakatlar kullanılmış olup, kıdemli gazeteciler katılımcı olarak seçilerek uyum sağlama stratejileri hakkında içgörü sağlanmıştır. Çalışmanın bulguları, başarılı bir adaptasyon için multimedya becerilerinin kazanılmasının, yeni teknolojilere uyum sağlamanın ve giderek daha fazla eğlence odaklı ve hızın ön planda olduğu bir ortamda gazetecilik etiğinin korunmasının kritik önem taşıdığını ortaya koymaktadır.
